اصول بازی درمانی

اسلاین درسال1982 اصول پایه ای رابرای اجرای روش بازی درمانی معرفی کردند ومعتقداست بدون رعایت این اصول وزابطه ، شرایط اولیه برای بازی درمانی ایجاد نخواهد شد.درمانگر باید به توسعه یک رابطه گرم ودوستانه با کودک بپردازد.این رابطه اهمیت شایان توجهی بر مؤثربودن این روش خواهد داشت.شاید درمانگر ناچار شودبرای ایجاد چنین رابطه ای ویژگی هایی را در موقعیت بازی بپذیرد.

همانطور که در شیوه های روان درمانی بزرگسالان ایجاد رابطه مفیدبسیار ضروری و در واقع اساس کار است .در بازی درمانی کودکان نیز ایجاد چنین رابطه ای گام اول در شروع درمان است و بدون آنها هیچ پیشرفتی در کار درمان به وجود نخواهد آمد.

*. درمانگر پذیرش بدون قید وشرط از کودک داشته باشد:به عبارتی کودک بدون در نظر گرفتن ویژگیهای خوب و بدی که دارد یا کارهای خوی وبدی که دارد مورد پذیرش قرار میگیرد. عکس این حالت زمانی اتفاق می افتد که درمانگر والدین یااطرافیان به کودک چنین میگویند:چون این کار بد را انجام دادی دیگر دوستت ندارم.گفتن چنین مطالبی به کودک یاایجاد شرایطی که چنین پیغامی را به کودک برساند ،در کودک احساس پذیرش بدون قید و شرط را خدشه دارمی کند.کودک لازم است احساس کنداورا بدون در نظر گرفتن کارهایش دوست دارند.او موجودی ارزشمند است واگر تنبیهی اتفاق بیافتد کاری که توسط او انجام شده زشت بوده و نه شخصیت او.براین اساس درمانگر تلاش میکنددرطول جریان بازی درمانی چنین احساسی رادرکودک زنده کند.

*. باید شرایط وموقعیتی حاکی از احساس آزادی برای کودک به وجود بیاید: بازی درمانگر این کار را با کنار گذاشتن روشهای محدود کننده سخت گیرانه انجام میدهد تا کودک احساس آزادی کند.این آزادی ،آزادی در عمل و رفتار و همچنین آزادی در احساس را شامل میشود.به طوری که بتواند احساسات خود را بدون احساس محدودیت ظاهرسازد.به عنوان مثال در یک جلسه بازی درمانی کودک چنین آزادی را احساس میکند که عروسک کوچکی را که نمادی از برادر کوچکتر است مفصلا کتک بزند.

درمانگر حضورفعال و عملکرد سریعی در جریان درمان دارد.برحسب شرایط و موقعیتهایی که پیش می آید رفتارهایی که از کودک سرمیزند به موقع وارد عمل میشود وبامداخله مثلا تغییر احساسات و استفاده از رفتارهای جایگزین به کودک کمک میکند.درمانگر توانایی های کودک رامهم وبا اهمیت میشمارد و تلاش میکند در فرصتهای مناسب از آنها برای حل مشکل استفاده میکند.درمانگر برای این کار باید تلاش زیادی درجهت شناخت کودک و به ویژه توانایی های او انجام دهد و زیرکانه از این تواناییها به نفع کودک استفاده کند. به عبارتی به صورت فعالانه ای کودک را در جریان درمان شرکت میدهد وبا تأکید بر مهارتهای او،اورا در جریان درمان به طور مسؤلانه هدایت میکند.

در شرایطی که در جریان بازی درمانی ایجاد میشود بیشترین نقش اولیه را کودک ایفا میکند کودک شرایط بازی را میسازد و بازی درمانگر به عنوان هدایت کننده و تفسیر کننده روشهای اورا پیگیری میکند . درمانگر هیچ نوع بازی و شرایطی را برای کودک القا نمیکند و کودک را آزاد میگذارد تا به بازی بپردازد و درمانگر آن هوشیارانه بازی لورا مورد برسی قرار میدهد.و از آن برای درمان کودک استفاده میکند

*.درمانگر تلاش نمیکند که فرآینددرمان را سرعت بخشد .بازی درمانی به صورت تدریجی ادامه و گسترش می یابد تا به نتیجه برسد .

*.در کنار آزادی و اختیار عمل که کودک در جریان بازی دریافت میدارد  محدودیت هایی تنها با هدف نزدیک سازی درمان به دنیای واقعی اعمال میشود و توجه کودک را به مسؤلیت خود و احساسات خود جلب میکند.

موقعیت مناسب برای بازی درمانی:

بازی درمانی معمولا در کلینیک های مشاوره و درمانی که مجهز به اتاق بازی کودک هستند انجام میگیرد.در این اتاقها فضای مناسب و اسباب بازی های مناسب برای بازی قرار داده میشود .اما در هر حال بازی درمانی را در هر مکانی که مجهز به یکسری وسایل مورد نیاز برای بازی باشد که رفتارعمل کودک را محدود ننماید،میتوان انجام داد .این روش گاه در مهد کودک ها و مدارس نیز ممکن است انجام شود.

کدام اختلالات با روش بازی درمانی میتوانند درمان شوند؟

انواع اختلالاتی را که ریشه در احساسات و هیجانات کودک ،سازگاری او با محیط و... دارند. میتوان بااین روش درمان کرد.افسردگی کودکان ،ترسهای کودکان،مشکلات رفتاری که ریشه اضطرابی دارند ،شب ادراری ،ناخن جویدن ،دروغ گفتن ،پرخاشگری و... را میتوان بااستفاده از این روش حل کرد

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: